O isim neden konuşuluyor?

Referandum sürecinde öne çıkan bazı isim ve sivil toplum kuruluşları var. Yaptıklarıyla ya da yapmadıklarıyla gündemdeler.
Ziyaretleri ve açıklamaları çok konuşuluyor.
Bu isimlerin kimi siyasetçi, kimi STK’larda görevli kimseler. Yani etkili ve yetkili konumdalar. Gündemde olmaları, gazete ve televizyonlarda sık sık görünmeleri ‘olağan’ sayılabilir.
Evet cephesinde henüz öne çıkan isim ya da isimler yok. Etkinlikler yapılıyor ama bunlar daha çok ‘teşkilat içi eğitim’ düzeyinde kalıyor. Bu nedenle ‘evetçiler sahaya inmedi’ denebilir. Pazartesiden itibaren kampanyaya başlayacakları ifade ediliyor.
Rutin denebilecek bazı ziyaret ve açıklamaları ‘çalışma’ saymıyorum. O nedenle ‘parlayan’ bir isim yok diyorum.
Hayır cephesi ise uzun süredir hareketli…
Öne çıkan isimler ve oluşumlar var. 60’a yakın STK’nın bir araya gelip kurduğu Hayır Platformu bunlardan en göze batanı…
Yine Utku Çakırözer, Gaye Usluer ve Ahmet Ataç hayır cephesinde ciddi mesai harcayanlardan. Fazla mesainin yanı sıra ezber de bozuyorlar. Özellikle Çakırözer ve Ataç’ın performansı ‘gençlere’ taş çıkartıyor.
Gaye Hoca da sağlı sollu ataklarla çabalıyor. Hoca’nın kampanya sürecinde ‘ayrıştırma’ yapmamaya özen göstermesi de takdir topluyor.
Bu isimler gündemde, dediğim gibi yaptıklarına bakınca ‘normal’ karşılanabilir.
Ama bir isim var ki…
Piyasada olmamasına rağmen gündemde!
Makamı, koltuğu yok ama dillerde… O kişi CHP’lilerin referandum sohbetlerine konu oluyor. Keşke’lerle, neyse’lerle dolu cümlelerde adı geçiyor.
O olsa şöyle olurdu…
O olsa böyle yapardı…
O olsa şunları söylemezdi…
O olsa işimize çok yarardı…
O olsa hava çok başka olurdu…
O olsa kendini değil partiyi parlatırdı…
O olsa kitleyi dağıtmazdı, toparlardı…
O olsa partili herkese eşit mesafede dururdu…
O olsa kimsenin adamı olmazdı…
Kendisinden bahsedilen kişi İlker Özokcu…
Yaklaşık bir yıl önceki kongrede CHP İl Başkanlığını bir oyla kaybeden İlker Özokcu…
Özokcu neden konuşuluyor?
Özokcu neden aranıyor?
Neden keşke deniyor?
Bunu en iyi CHP’liler biliyor hatta bizzat yaşıyorlar. Şimdilik ‘sessizce’ yaşıyorlar, kapalı kapılar ardında konuşuyorlar. Referandum sürecini ‘bulandırmamak’ için ses çıkarmıyorlar.
Ama 17 Nisan sabahı harekete geçebilirler.