CHP’de saflar netleşiyor

Tam olarak ne zaman başladı, ilk kim başlattı bilmiyorum ancak il kongresinde fotoğraf netleşti. Büyükerşen ve Ataç cepheleri gözle görülür hale gelmişti. Yine her iki tarafın da ‘aday çıkarmasıyla’ bir anlamda da geri dönülmez yola girilmiş oldu.
Şunu en baştan ifade etmekte fayda görüyorum; bu yazı ‘kim haklı’ yazısı değil.
Büyükerşen, Ataç’a haksızlık mı yapıyor?
Ya da Ataç Büyükerşen’e ayıp mı ediyor?
Başka bir yazının hatta yazıların konusu olabilir. Bugün sadece gördüklerimizi, hissettiklerimizi, tespitlerimizi paylaşalım.
Büyükerşen ve Ataç arasındaki ‘gerilim’ iyi niyetli küçük çabalara rağmen giderek artıyor. Üç ay içinde iki kere ‘mahkemelik’ oldular. Daha başka şeyler de var ama hem bilinen olaylar hem de uzatmaya gerek yok.
Önceleri ‘bu iş nereye varacak’ deniyordu. Bugünlerde ise ‘kim kazanacak’ diye soruluyor.
Yaklaşım tarzındaki bu değişim bile gelinen noktayı çok güzel özetliyor.
CHP’nin, daha doğrusu kentin iki önemli aktörünün önce yol sonra fikir ayrılığı yaşamasının doğal olarak bazı yansımaları oluyor.
Bir kere artık herkes ‘tarafını seçmek’ zorunda. Öyle Ataç’ı görünce ‘Ahmet Abimmmm’, Büyükerşen’i görünce ‘Hocammmmm’ demenin vakti çoktan geçti.
Bir tercih yapılacak ve gerekirse bedel ödenecek.
Bunu gözlemliyoruz…
CHP’de saflar netleşiyor.
Zaten aşağı yukarı belliydi. Zamanla ‘yer değiştirmeler’ olabilir, oluyor da… Bu da hayatın olağan kuralıdır. Kimse kimseyle sonsuza dek birlikte yürüyemiyor, yürüyemez de...
Gaye Usluer, Cemal Okan Yüksel, Kazım Kurt ve Sinan Özkar’ın Büyükerşen ile birlikte hareket ettiğini gözlemliyorduk.
Utku Çakırözer’in de Ataç ile yediği içtiği ayrı gitmiyor…
İttifaklar bir süre böyle gitti. Peki, hala böyle mi? Bazı ‘kırılmalar’ yaşandı. Son durum ne diye soranlara ‘net bir şey’ söylemek zor. Çünkü ‘hareketli’ saatler yaşanıyor. Bir süre sonra tüm taşlar yerine oturur.
Mesela Özkar’ın durumu belirsiz! Özkar ‘arada’ kalmış gibi… Büyükerşen’e yanaşamıyor, Ataç da kabul etmiyor. Özkar, ‘şimdilik’ Kazım Kurt ile takılıyor!
Cemal Okan Yüksel’in tavrı net. Yüksel arada bir “Ahmet Abi’nin elinde büyüdüm” diyor ama büyümediğini ‘yaramazlık’ yapmaya devam ettiğini duyuyoruz!
Çakırözer de en başından beri Ataç ile birlikte. Geri dönüşü olmayan yola birlikte çıktılar…
CHP’nin iki vekilinin tavrı çok net.
Parti Meclisi Üyesi de olan Gaye Usluer cephesinde durum ne? İlk günden itibaren ‘sakinliğini’ koruyan Usluer, yakında ‘böyle gitmez’ deyip tarafını seçebilir. Usluer, bugüne kadar ‘kavgaya’ karışmadı.
Önlemedi, önleyemedi ama meseleyi büyütmedi de… Öte yandan Ataç’a biraz mesafeli durduğunu da görüyorduk.
Bundan sonra ne olur bilmiyorum. Bundan sonra dediğim Genel Başkan’ın Sivrihisar mitingi ve akabinde Tasigo’da yenen yemekten sonra…
Dün Sarar’daydım. Uzun süredir Cemalettin Abi’yi ziyaret etmek istiyordum. İş güç derken gidemedim. Tepebaşı’ndan arkadaşlarla beraberdik. Oraya gideceklerini duydum. Hadi dediler ve kendimi Sarar’da buldum.
Ataç, Sarar’a Çocuk Senfoni’ye katkısı nedeniyle teşekkür etti. Gaye Usluer de oradaydı. Şaşırdım mı valla yalan yok en esaslısından şaşırdım. Birlikte çalışanları selamladılar. Masa masa gezdiler… Tek tek herkesle tokalaştılar. Sonra yemek yedik, kahve içtik. Programı nedeniyle Usluer’i Kütahya’ya uğurladık.
Uzaktan bakınca “CHP’li vekil ve belediye başkanı referandum öncesi çalışma yapmış” denebilir. Şimdilik biz de öyle diyelim ve biraz bekleyelim. Ne de olsa bir çiçekle bahar gelmez!